Zwangerschap en MS

Een diagnose van een chronische ziekte slaat in als een bom, maar dan begint het pas. Plots zit je met duizend-en-één vragen. Je vooropgestelde toekomstplannen worden per direct verwezen naar de diepvries. Kinderen? Lukt dat nog? Mag dat nog? Kan dat nog?

Zwanger worden

MS heeft geen invloed op de vruchtbaarheid. Je kan dus perfect zwanger worden en kinderen krijgen. Er is geen verhoogde kans op een miskraam of een geboren afwijking.

Vooraleer je beslist om aan kinderen te beginnen is het aangeraden om samen met je neuroloog je medicijngebruik te bespreken. Als je een kinderwens koestert raden ze je aan om te stoppen en er dan x aantal tijd tussen te laten voor je er effectief aan begint. Het wordt ten sterkste afgeraden om zwanger te worden terwijl je medicatie voor MS neemt, aangezien dit schade aan de ontwikkeling van het kindje kan toebrengen.

Zwangerschap

Ook de zwangerschap kan weinig verschillen met die van een gezonde vrouw. Meer nog, het zou zelfs een gunstig effect hebben op MS! Het enige verschil is dat de symptomen extra hinderlijk kunnen zijn: vermoeidheid met stip op nummer 1, blaasproblemen en problemen met lopen, indien je daar al last van had. Deze klachten kunnen echter gelinkt worden aan zowel de zwangerschap als de multiple sclerose. Moeilijk te bepalen dus wie de boosdoener is.

Kleine nota hier van mij: hoewel ik dacht dat ik een “vrijstelling” had, heb ik tijdens mijn eerste zwangerschap een opstoot gehad tijdens het eerste trimester. Deze heb ik gewoon moeten uitzitten aangezien ze afraden om een cortisonekuur te krijgen terwijl je zwanger bent. Alles is gewoon verdwenen, het heeft alleen even geduurd. Bij mijn tweede zwangerschap heb ik nergens last van gehad.

Bevalling

Je bevalt net als zoals elke andere vrouw zou kunnen bevallen. Ook hier dus geen verschil. Epidurale mag je nemen, en daar heb ik bijvoorbeeld (dankbaar) gebruik van gemaakt.

Borstvoeding

Indien je kiest voor borstvoeding mag je nog steeds geen medicatie innemen. Je lichaam is ook helemaal uitgeput van de bevalling, en de activiteit van de ziekte zal terug beginnen stijgen. Ik heb gekozen voor flessenvoeding aangezien het belangrijk was dat ik zo snel mogelijk mijn medicatie terug opstartte. Daarbij kon ik op die manier de voeding af en toe aan iemand anders overlaten, zodat ik de nodige rust kon nemen. En hey, mijn kind groeit ook en is gezond, stel je voor!

Erfelijkheid

Dit zal ongetwijfeld de meest prangende vraag zijn: “als ik MS heb, zal mijn kind dit ook hebben?” Als je meerdere familieleden hebt met MS dan is het risico hoger dan bij iemand die geen familieleden heeft met MS (klinkt logisch toch?). Moeilijk op voorhand te bepalen, zoals quasi alles omtrent de chronische ziekte.

Opvoeding

Het beste advies dat ik je kan geven in het maken van je beslissing is om te kijken naar je omgeving. Heb je een goed vangnet? Zijn er voldoende personen die het al eens kunnen overnemen als het moeilijk gaat? Biedt je partner voldoende steun? Een baby is sowieso een ingrijpende verandering in je leven, en je hebt al redelijk wat bagage in je rugzak. Je laten helpen is echt een must, want je lichaam moet recupereren van de bevalling en de onderbroken nachten.
Een mooi spreekwoord hierbij is “it takes a village to raise a child”. Wij hebben effectief een heel ‘dorp’ waarop we kunnen terugvallen, en dat geeft ook interne rust.

Er bestaat geen kant-en-klaar antwoord op deze vraag. Alleen jij en je partner kunnen beslissen of jullie de stap zetten en voor kinderen zullen gaan, in samenspraak met de arts die je opvolgt. Het is geen eenvoudige beslissing, dus ik wens jullie veel moed! Wij hebben het ons alvast nog geen seconde beklaagd 😍